Attie Dotinga (zondag, 28 juni 2020 12:51)

Mijn recensie
Wat een prachtig, onroerend boek. Al na de eerste pagina’s zat ik met tranen in mijn ogen. Het
verhaal van de kleine Josephientje die opgroeit met een vader die eigenlijk zoveel geleden heeft dat
hij dit alleen nog kan uiten door het te projecteren op haar. De rode draad die daar gesponnen werd
en waarlangs zij haar leven leidde, is zo gevoelig beschreven.
De lessen die in dat eerlijk harde, ontroerende, vreselijke en liefdevolle boek naar voren komen,
daarvan kan iedereen leren.
Ik vind het een geweldig boek en geef dan ook zonder nadenken vijf sterren. Dit is een echte
mustread voor hen die willen leren van het leven en dit via anderen kunnen en durven doen.

Harmke Roestenburg (donderdag, 21 mei 2020 22:25)

Wat een aangrijpend verhaal..
Hier mijn recensie, zoals het op Bol.com en Hebban staat:

Tussen oorlog en innerlijke vrede

Op de cover van het boek “Leven vanuit verzet” zien we de kleine Josje, zittend op de stoep van haar ouderlijk huis in de Amsterdamse Jordaan, vlak na de Tweede Wereldoorlog. Haar moeder zien we vanuit het raam op de tweede verdieping over haar waken.
Kinderen zijn lang loyaal naar hun ouders toe, zelfs als ze onredelijk zijn. Vaak hoor je dat kinderen over de grenzen van hun ouders gaan. In de jeugdjaren van Josje was het omgekeerd. Ze zat vaak in de hoek waar de klappen vielen als haar vader vanuit het niets in woede ontstak.
Totaal onbegrijpelijk voor een kind die zich vastklampte aan de zeldzame momenten, wanneer hij vrolijk was en ze zijn vele talenten bewonderde. Dat laatste was echter nooit wederzijds. Het lukte haar nooit om haar vaders trots te winnen, hoe ze ook haar best deed.
Naarmate ze ouder werd zorgde haar aangeboren temperament en haar hang naar rechtvaardigheid voor steeds fellere aanvaringen met haar vader.
Dit aangrijpende boek is duidelijk geschreven in een poging van José om te begrijpen waarom het zo is gegaan en om te verwerken hoe alles wat haar is aangedaan haar in haar verdere leven heeft gefrustreerd in haar zoektocht naar geluk.
Dit komt tot uiting in de cursief geschreven stukjes in het boek.
De beeldende manier van schrijven zorgt dat de lezer zich diep inleeft in de kleine Josje en dat doet pijn. En als ze eindelijk het huis uit is, hoop je vurig dat het gedaan is met de ellende, maar daarvoor moet je nog vele hoofdstukken op het puntje van de stoel zitten.
Spannend en onthutsend is ook de zoektocht naar de verhalen waar haar vader nooit over sprak.
Binnen de generatie, geboren vlak na de bevrijding zullen ongetwijfeld meer mensen vergelijkbare ervaringen hebben. Het boek zal voor hen een herkenning zijn voor de diepe sporen van die vreselijke oorlog.

Mechtilde Meijer (zondag, 01 maart 2020 14:42)

Hoewel ik een kind van na de oorlog ben lees ik er graag en veel over. Niet omdat ik geniet van de ellende, maar omdat het me bovenmatig interesseert wat die ellende met mensen doet en hoe die nog generaties lang kan doorwoekeren. Jouw boek ‘Leven vanuit verzet’ is daar een goed voorbeeld van. Al op de eerste bladzijde zit ik met tranen in mijn ogen en op de laatste bladzijde alweer. Hoe een dochter tot rebellie komt, tegenover een vader die niet in staat is dat anders te zien dan een karakterfout. Desondanks blijf je loyaal aan de familiebanden. Je weet zelfs uiteindelijk de liefde voorrang te geven boven wrok, spijt en pijn. Als lezer was ik aanvankelijk niet geneigd mee te gaan in je vergevingsgezindheid, maar uiteindelijk moest ik wel, want weten is begrijpen. Een ontroerend boek dat ik van harte aanbeveel.

Kim verheugen (zondag, 10 februari 2019 19:12)

José, ik wil je bedanken voor je boek. Ik heb al een recensie geschreven en wil bij deze benadrukken hoe belangrijk het is dat ook dit verhaal verteld wordt. Ik ben zelf derde generatie en helaas heb ik daar mijn hele leven al last van. Je mag er trots op zijn dat je precies hebt weten te verwoorden waar kinderen van getraumatiseerde ouders tegenaan lopen en hoe onveilig het opgroeien is voor deze kwetsbare generatie. De oorlog is niet afgelopen als de vredesvlag is gehesen. Het is pas afgelopen als het laatste slachtoffer zijn trauma’s heeft verwerkt.

Schrijfpen Marilyn. (woensdag, 29 augustus 2018 18:45)

Een meeslepend, fascinerend boek.
Vanaf de eerste pagina was ik volledig mee. Het laatste deel was aangrijpend en had ik niet zien aankomen! Met een 'krop in mijn keel' en de nodige tranen heb ik het boek dichtgeklapt en op mijn hart gedrukt!
Proficiat José, dit betekent voor een lezer, dat jouw 'schepping' een succes is!!!!!
Lieve groetjes, Marilyn.

Ans Verbrugge (zondag, 12 augustus 2018 21:54)

Wat een prachtig boek, voor mij met veel bekende plekken en gebeurtenissen, goed geschreven, en geeft een goed beeld van je jeugd, ik ben blij dat we zo een fijn en gezellig contact hebben. Ik geniet iedere keer als we samen op stap gaan in ons geliefde Jordaan.
Hoop dat heel veel mensen dit mooie boek lezen!!!!!
Liefs xx

Britt (vrijdag, 10 augustus 2018 13:17)

Lieve Jose,

Een aangrijpend boek dat makkelijk weg leest. Wat wil je als lezer nog meer?
Ik zie dan ook uit naar jouw andere schrijfprojecten.

M.b.t. de acrylschilderijen... Expressie uit het hart! Mooi.

Lieve groet,
Britt

Angelique Boezer - van Noordennen (zaterdag, 04 augustus 2018 15:40)

Meid meid meid....jij bent echt een alleskunner en een fantastische vrouw om mee te babbelen online en om je geweldige belevenissen te lezen. Wat een CreaBea!! Ik vind geweldig dat we in contact zijn gekomen via via......Prachtig!!! Ik ga en blijf je volgen....en je boek moet ik nog lezen, maar dat gaat zekers gebeuren, want wil er alles van weten!

Bert Moes (maandag, 30 juli 2018 22:16)

Heb met genoegen je boek gelezen,heb met je meegeleden en gehuild.Toch trots op je.Ben blij dat we fb vrienden zijn.Groet aardig meissie.