Hilma Berveling aan Selfpub Café boeken auteurs lezers

 

Via Selfpub Café boeken auteurs lezers mocht ik het boek “Leven vanuit verzet” van José Bosma lezen.Wat een mooi geschreven boek.Het onderwerp blijft belangrijk; hoe het oorlogsverleden van een der ouders enorme input heeft op de kinderen.Jose weet dit heel goed te verwoorden. Prachtig. Hoop snel op een volgend boek van José.Selfpub Café bedankt dat ik dit boek mocht lezen.


Wat een heerlijk boek, geen mooi onderwerp, maar je kunt niet stoppen met lezen. Ik heb hem dan ook in 1 ruk uitgelezen. Iedereen moet dit boek lezen dikke 5 sterren. Dank je dat je dit wou delen José Bosma

 


recensie:

Leven vanuit verzet. Wat een goed gekozen titel voor dit moedig, krachtig en tevens kwetsbaar levensverhaal van hoofdpersoon Josje/José, die flink wordt mishandeld door haar vader, zowel lichamelijk als geestelijk. Haar moeder en zusje krijgen er soms ook van langs, maar voornamelijk Josje.

Ze vertelt over haar leven in Amsterdam vlak na de oorlog en vervolgens neemt ze je mee door de rest van haar leven. Een inkijkje in haar persoonlijkheid en de invloed die mishandeling in je leven kan hebben.

Het boek begint met een mooi gedichtje die de inhoudt van het boek weergeeft. Dit is één van de steeds terugkomende berichtjes van José aan zichzelf, reflecties over het gebeurde en haar gevoelens, echt een aanvulling.

Door de veelvoud aan fouten en de schrijfwijze wordt snel duidelijk dat dit boek niet door een schrijfster is geschreven en dat is, voor de doorgewinterde lezer, even wennen. Echter is dit boek absoluut het lezen waard.

Ze beschrijft heel mooi hoe bepaalde “kleine” gebeurtenissen een enorme impact kunnen hebben. Zoals die keer dat ze haar moeder over een geniepige potloodventer vertelde en haar moeder ijskoud zei: ”Je zult het zelf wel hebben aangehaald en ook nog bedacht.”

Dit was het moment waarop ik besloot nooit meer iets te vertellen over dit soort dingen. Ik werd toch niet geloofd.

Terwijl haar moeder toch altijd haar kameraadje was waarmee ze soms samenspande tegen haar vader. Hoe? Lees maar in het boek, hilarisch!

Ze heeft echt heel wat te verduren gehad en ik vond het prachtig om te lezen hoe ze heel goed bij zichzelf bleef als kind: “Ik kan het gevoel van opgesloten zijn niet meer opbrengen.” Ook heel mooi om te lezen dat ze (nu) de positieve kanten van haar vader ook ziet: “Want tijdens de vakanties was mijn vader op zijn best.” Plus dat ze dan ook volop kon genieten.

Persoonlijk ben ik het eens met haar stelregel: “Je bent zoals je bent en als je niet kunt veranderen, accepteer het dan maar.”

Een levensverhaal die het waard is om gelezen te worden door “soortgenoten”, maar ook door hulpverleners en therapeuten. Lezen wat dit met een mens kan doen. Zelfs met een van nature ontzettend sterk kind; “dan stond ik met opgeheven hoofd en gebalde vuistjes in de lucht te zwaaien…”

Petje af!